Laura Verdonschot stopt na dit seizoen met het veldrijden

Woensdag maakte Laura Verdonschot bekend na dit seizoen een punt te zetten achter haar veldritcarrière. Gezien haar 29-jarige leeftijd vroeger dan de meeste sporters stoppen, maar gezien de fysieke ongemakken waarmee ze al enige tijd worstelde geen onlogische keuze. “Als opofferingen tot niets leiden heeft het geen zin.”, vertelde Laura

“Ik geraak maar niet volledig hersteld van de operatie aan de vernauwde liesslagader die ik begin van het jaar onderging,” doet Laura Verdonschot haar verhaal. “Op sommige dagen lukt het me wel om nog enigszins pijnvrij op de fiets te zitten, maar zo’n dagen zijn echt zeldzaam. De meeste dagen verga ik van de pijn. Vooral in wedstrijden als ik voluit moet gaan. Maar ook op trainingen heb ik al meermaals gedacht mijn partner en vrouwtje Kaat te bellen omdat het gewoon niet uit te houden is. Als de opofferingen dan ook nog eens tot niets leiden heeft het geen zin om verder te blijven aanmodderen.”

Dat is zeker te begrijpen. De al een paar jaar naar Wechelderzande getrokken Lommelse gold lange tijd als de gedoodverfde opvolgster van Sanne Cant. “Dat was na het BK in Oostende waar ik tweede werd. Maar het was vooral de buitenwereld die toen de vergelijking maakte met Sanne. Zelf heb ik dat nooit gezien. Natuurlijk legde ik haar graag het vuur aan de schenen. En ja, ik beschouw het niet-winnen van een Belgische titel nog steeds als de grootste teleurstelling. Maar anderzijds, niemand kon in mijn periode Sanne van haar veertien Belgische titels houden. Dus moet ik me er zeker niet voor schamen."

(lees verder onder de foto)


In een normale vorm had Verdonschot ook dit jaar nog regelmatig de top tien van de uitslag gehaald. Misschien zelfs ook nog de top vijf zoals op het WK in 2024. Maar helaas besliste het lichaam er anders over. “Nadat vorig seizoen al kwakkelend was verlopen, hoopte ik dit jaar terug het vormpeil van weleer vast te kunnen pakken. Maar dat is me dus niet gelukt. Akkoord, er waren die overwinningen in Groot-Brittanië bij het begin van het seizoen maar ook toen voelde ik al niet volledig over al mijn krachten te kunnen beschikken. In Ruddervoorde (9de) lukte me dat nog wel. Maar voor het overige was het vaak letterlijk en figuurlijk huilen met de pet op. Neem nu Meulebeke, daar geraakte is zelfs de brug na de start niet eens op. Op het EK werd ik onlangs nog achtste, niet slecht, maar in goede doen had ik daar ook richting de vijfde plaats gefinisht. Het was trouwens na die wedstrijd dat ik tegen Kaat en mijn ouders voor het eerst echt zei na dit seizoen te stoppen. Met Eli Iserbyt, die dezelfde operatie onderging had ik het er ook over. Ze raadden me aan alles nog even te bekijken maar na Tabor hakte ik de knoop helemaal door. Daar werd bevestigd wat ik zelf al langer wist. Het lichaam is gewoon op.”

Jurgen Mettepenningen – Davy De Ceuster

Verdonschot reed het merendeel van haar loopbaan in dienst van de teams van Jurgen Mettepenningen en Davy De Ceuster. Aan beiden richt ze dan ook een dankwoord. “Er zal ongetwijfeld wel eens een kink in de kabel hebben gezeten, dat is ook normaal in een jarenlange samenwerking, maar ik ben zeer blij deel te hebben uitgemaakt van hun beider teams. Bij Jurgen ben ik ontbolsterd, bij Davy kreeg ik toen ik mentaal wat op de sukkel was een nieuwe kans en kon ik me heruitvinden. In principe had ik voor volgend jaar nog een contract bij De Ceuster-Bouwpunt, maar in onderling overleg wordt dat vervroegd stopgezet.

(lees verder onder de foto)


Defensie

En dus kijkt de renster al uit naar wat komen gaat. “Ik heb al testen gedaan bij Defensie en wordt misschien in de toekomst een collega van Kaat. Dan moet ik ook daar al naar haar luisteren. (lacht) Maar volledig zeker is dat nog niet. Er moet nog verder gescreend worden en er moet natuurlijk ook nog plaats zijn. We zien wel wat het wordt."

Genieten

Het moederschap is niet meteen iets wat bij Laura in het vooruitzicht ligt. "Ik zie graag kindjes. Wij worden heel gelukkig als de kinderen van mijn zus bij ons zijn, maar verder hebben we nog geen plannen om aan gezinsuitbreiding te doen. Met Kaat wil ik graag reizen. We hebben onze hond en dat is voor beide voldoende. Aan gezinsuitbreiding wordt dus echt niet gedacht. Of ik later ook nog in de cross een functie zal uitoefenen is ook verre van zeker. We zien wel. Laat me eerst nog maar genieten van mijn laatste wedstrijden. Hopelijk zonder al te veel pijn. En wie weet krijg ik nog net zo’n dag als in Ruddervoorde op het BK in Beringen. Daar de trui nog geheel onverwachts weten te pakken zou de ellende van de voorbije jaren voor een groot deel doen vergeten. En ergens zou het ook niet onverdiend zijn he?"

Zeker en vast dat ze het wel verdient. Net als ze de volgende weken en maanden langs de kant van het parcours bijzonder veel aanmoedigingen verdient. Afzien hoort bij topsport. Maar niet op de manier waarmee Verdonschot al maanden ligt af te zien. Aan doorzettingsvermogen ontbrak het nooit. We wensen haar dan ook in 2026 vooral een zeer goed herstel.

Tekst Lieven Verheyen - Fotocredits TFoto

Laura Verdonschot op Veldritkrant klik hier