Arthur Van Den Boer knap dertiende in veelbesproken Luik-Bastenaken-Luik voor juniores

Een dertiende plaats. Met dit knappe resultaat in Luik-Bastenaken-Luik begon Arthur Van Den Boer aan zijn wegseizoen. Maar nog meer dan het mooie resultaat van de veldrijder werd er achteraf gesproken over de spurt die over winst en verlies besliste. De Brit Harry Hudson klopte Leander De Gendt met enkele centimeters. Centimeters die De Gendt verloor toen een politiemotor hem bijna van de baan reed. "Ik heb de beelden achteraf ook op het internet zien passeren. Jammer dat zoiets beslissend is over winst en verlies," wist Van Den Boer later op de avond te vertellen.

"Over mijn eigen prestatie kan ik zelf zeker tevreden zijn. Het was pas mijn eerste wedstrijd op de weg en dan is het altijd wat afwachten. Dat ik zo laat in competitie trad had vooral te maken met de stage met het Baloise Glowi Lions crossteam. Ik was immers daar ook van de partij."

In Luik-Bastenaken-Luik vertegenwoordigde de 18-jarige Elewijtenaar het opleidingsteam Golazo Young Lions. "Het is fijn dat we met dat team kunnen deelnemen aan de meeste grote wedstrijden. Zo is de Ronde van Vlaanderen binnenkort mijn eerste echte grote doel. Al staat er volgend weekend eerst nog het PK van Vlaams-Brabant in Oetingen op het programma. Veel kan ik nog niet zeggen over het parcours. De echte verkenning moet ik er nog doen."

Van Den Boer begint dus ook de liefde voor de weg te ontdekken. Niet verwonderlijk. De weg is ondertussen al bij de meeste crossers meer dan een zomerse bezigheid. Zelfs Toon Aerts. En Aaron Dockx werd vorig weekend bij de beloften nog knap vijfde in de Ardens Pijl. “Aaron staat nog wel enkele trappen hoger op de niveauladder dan ik. Het is mooi om te zien welke prestaties hij ook op de weg laat zien. Zelf probeer ik zowel op de weg als later dit jaar in het veld nog steeds de nodige stappen voorwaarts te zetten. Maar aan het veld zal ik pas echt half augustus beginnen denken. Nu ligt de focus eerst echt wel op de weg.", aldus Arthur Van Den Boer

Tekst Lieven Verheyen - archieffoto credit TFoto