We hebben er een dag op moeten wachten, maar de eerste Belgische medaille werden er meteen drie. Een droom van de juniorenkern kwam uit. Thibau Nys greep de regenboogtrui en kreeg op het podium het gezelschap van Lennert Belmans en Emiel Verstrynge.

De sterkste junioren van dit seizoen kleurden ook het wedstrijdbegin bij de junioren. Thibau Nys, Dario Lillo, Tibor del Grosso en Lennert Belmans maakten het verschil. De Italiaan Davide De Pretto probeerde aan te pikken, maar kon nooit echt de aansluiting maken.

Del Grosso moest als eerste overboord, maar de andere jongens wisten wel stand te houden tot het einde van de tweede ronde. “Toen vond ik mijn tempo”, vertelde Thibau Nys. “Ik had niet echt een versnelling nodig om het verschil te kunnen maken. Stelselmatig reed ik weg.”

Aan Nys was zoals bijna heel dit seizoen weinig of niets te doen. “De druk was groot, maar ik bleef me focussen op mijn eigen sterkte. Het is de kers op de taart na deze geweldige winter.”



Spanning om zilver en brons

Emiel Verstrynge zat oorspronkelijk niet in de kopgroep, maar kwam vanuit de achtergrond terug aansluiten bij Belmans en de Zwitser Dario Lillo. Het was vooral Lillo waar Belmans moest mee afrekenen voor het zilver.

“Ik merkte dat Lillo het moeilijker kreeg”, vertelde Belmans na de finish. “Als ik naast hem kwam probeerde hij te versnellen, waardoor hij zich uiteindelijk opblies. Daardoor kon ik het zilver grijpen. Het was een groot doel dit seizoen en ik ben blij dat het gelukt is.”

Lillo bleef een taaie klant voor het podium tot zijn val. “Toen hij onderuitging in een afdaling wist ik dat ik niet moest twijfelen”, klonk het bij een gelukkige Verstrynge, die het brons greep. “We waren hier vandaag aan de start met een volledige Belgische ploeg die kans maakte op het podium. Dat het nu ook lukte is een droom die uitkomt.”



Fotocredits en tekst: TFoto en Toelen