Terwijl de één de overwinningen aan elkaar knoopt en bejubeld wordt met superlatieven wordt de ander al eens misbegrepen ...

We stampen een open deur in als we zeggen dat Mathieu van der Poel een absoluut toptalent is. De superlatieven die de voorbije dagen de revue passeerden voor de prestaties van de Europese kampioen veldrijden liegen er niet om. Zo verwoordde Jurgen Mettepenningen het voorbije zondag "Oppermachtig, fenomenaal, ... de beste renner of één van de beste renners die ik ooit gezien heb, zolang dat ik in het veldrijden zit. En dat is toch al 16, 17 jaar ..." (kijk en luister hier) Sven Nys spreekt al langer zijn bewondering uit voor Van der Poel en Niels Albert ging deze week nog een stapje verder in zijn column in het Laatste Nieuws door Mathieu nu al de beste crosser aller tijden te noemen.

Mathieu van der Poel werkte dit jaar een mooie MTB-campagne af, is aan een heel knap veldritseizoen bezig en sprak zijn goesting al uit om zich ook te laten zien als wegrenner in het klassieke voorjaar. Wat juist, volgt later. Nu ligt de focus op het crossseizoen.

tè tit dat 't ut ès allemoale

En zo komen we bij de wereldkampioen veldrijden. Wat Wout van Aert in 2018 op de weg liet zien, verdient ook superlatieven. In het veld loopt het dit veldritseizoen nog niet als verhoopt maar daar zitten naast een superieure Van der Poel en een sterke Toon Aerts wellicht ook de aanslepende perikelen na de breuk met zijn vorig team voor iets tussen. Mentaal moet het namelijk ook perfect zitten op topniveau. Dat je doen en laten dan geviseerd wordt en soms uit de bedoelde context wordt gehaald, ondervond de Lillenaar zondag na een geposte foto met enkele woordjes in 't West-Vlaams. Wat zal Gerrit Callewaert uit Bavikhove trots geweest zijn met ondertiteling in zijn dialect, wat een ommekeer. Veldritkrant, met zijn roots in West-Vlaanderen, wil wat die perikelen betreft Wout van Aert op een postieve manier bijtreden 'tè tit dat 't ut ès allemoale'

Foto© TFoto-Wouter Toelen / Tekst Bart D