Sanne Cant is Belgisch- en Europees kampioen. Thijs Aerts wereldkampioen. Wout van Aert Europees- en wereldkampioen. En winnaar van de Koppenberg- en de Duinencross. Toch haalt geen van hen de top tien in de verkiezing van Sportfiguur van het Jaar van de Provincie Antwerpen. Begrijpt ú het? Wij niet!

Gewoon vreemd? Of een schande? In elk geval absoluut onverklaarbaar. We geven u voor alle duidelijkheid even de top tien van de verkiezing mee. Zwemmer Pieter Timmers (dit jaar vijfde op het EK) haalde het van triatleet Bart Aernouts en wielrenster Kelly Druyts. Verder in de top van de uitslag: Arthur Van Doren, Kevin Strijbos, Pieter Genyn, Marc De Bonte en William De Smet.

Dat u deze jongens niet kent, betekent uiteraard niet dat ze het niet waard zijn om in de top tien te eindigen. Laat ons duidelijk zijn: elk van hen verdient respect en zal zijn nominatie waard zijn. Elke sporter werkt immers hard om zijn doel te bereiken of om de beste te worden in zijn discipline.

En natuurlijk zijn wij als specifieke veldritwebsite een klein beetje bevooroordeeld. Maar dat Sanne Cant (in 2014 Belgisch- en Europees kampioen en opgerukt naar de absolute top in het damesveldrijden) en Wout van Aert (u kent ondertussen ongetwijfeld zijn parcours) niet eens genomineerd zijn, vinden we toch een brug te ver gaan. En dan hebben we het nog niet eens over Tom Meeusen, die in januari een wereldbeker won. Of Kevin Pauwels, die sinds september samen met Van Aert de meest regelmatige van het hele pak is...

Dus gingen we op onderzoek. Na een paar telefoontjes kwamen we terecht bij Dimitry Beuckelaers van de provincie Antwerpen, die ons -bijzonder vriendelijk overigens- met tekst en uitleg te woord stond.

"Vakbekwame jury"

"De provincie Antwerpen en zijn partners voor de verkiezing van de Sporter van het Jaar stellen in eerste instantie een delegatie samen", aldus Beuckelaers. "Die bestaat uit zeer bekwame mensen die tv-zenders ATV en RTV en Radio 2 Antwerpen vertegenwoordigen. Samen met de provincie nomineren zij tien sporters die uit een lange longlist komen. Wout van Aert bijvoorbeeld stond wel degelijk op die longlist, maar is uiteindelijk niet weerhouden bij de tien."

Bij de vraag naar het waarom, kon Beuckelaers ons niet echt verder wegwijs maken. "Ik kan de dossiers niet apart analyseren, maar is het niet zo dat Wout van Aert de Koppenbergcross en Koksijde won toen de nominaties al bekend waren?", vraagt hij zich hardop af.

Waarbij we ons twee vragen stellen. Moet je dan niet wachten tot het jaar voorbij is om de Sporter van 2014 te verkiezen? En vooral: weegt een wereldtitel (behaald begin februari) bij de beloften dan niet zwaar genoeg door? "Euh... Misschien zijn de andere disciplines iets internationaler", probeert Beuckelaers het nog. "We weten allemaal dat veldrijden niet de meest internationale sport is."

Blunder van formaat

Juist, ja. Daar moeten we het dan mee doen. Verkeerde sport gekozen, Wout en Sanne! "Maar Kevin Pauwels was een paar jaar geleden wel eens genomineerd", herinnert hij zich plots. "Dus het is nu ook niet zo dat we het veldrijden negeren." Dat geloven we best. Maar dan kunnen we -voor eigen rekening- toch niet anders dan vaststellen dat de 'bekwame vakmensen' waarvan sprake dit jaar ferm geblunderd hebben. Zowel in het geval van Cant als Van Aert.

Thijs Aerts zou een ander verhaal zijn, wist Beuckelaers nog. "Die zou als juniorenwereldkampioen in aanmerking komen als belofte van het jaar. Maar dan moet je wel onder de achttien zijn." En jawel, Thijs werd op 3 november 18. Pech, zeker?