Niels Albert heeft zijn zo verhoopte dubbel beet. En hoe! Na een val in de openingsronde slaagde hij er zowaar in vanuit allerlaatste positie alsnog de wedstrijd in Gieten naar zijn hand te zetten. Zo imiteerde hij net als in Koksijde opnieuw Paul Herygers.

In Koksijde imiteerde Albert Herygers door in de laatste rechte lijn een keertje op en af de fiets te springen, gevolgd door het armzwaaiend 'komaan'-gebaar. Een verwijzing naar de manier waarop de flamboyante Kempenaar in 1994 wereldkampioen werd na een verbeten duel met Richard Groenendaal. In Gieten kopieerde Albert nog eens Herygers. Nee, niet door een showtje in de laatste rechte lijn. "Wel door wat hij voor mekaar kreeg dit weekend", verduidelijkt Herygers zelf. "Net als Niels kende ik in de winter van '94-'95 een moeilijke seizoensstart. En weet je wanneer ik aan de oppervlakte verscheen? Jawel, in november schreef ik de dubbel Koksijde-Gieten op mijn naam. Straf dat Albert mij nu opnieuw imiteert. Dat is voor de tweede keer in evenveel dagen dat ik met mijn mond vol tanden zit."

Steun van vier hulplijnen

Even terug naar Gieten, waar we ons een hoedje schrokken toen Niels Albert na een half rondje als allerlaatste doorkwam. Een valpartij in een van de eerste bochten was hem ei zo na fataal. "Ik zal maar toegeven", klonk het na afloop. "Had me dit op de omloop van vorig jaar overkomen, had ik de remmen dichtgeknepen. Maar op dit parcours was ik gestart met een mentaal voordeel. Ja, ik panikeerde even, maar ik beet door." Zijn mentale voordeel was maar één van de vier 'hulplijnen' die Albert in Gieten ter beschikking had.

De andere drie? "Het geluk dat het voorin niet ontplofte. Dat er geen gaten vielen, speelde in mijn voordeel. Daarnaast had ik fantastische ploegmaats: een paar hielpen me onderweg om tempo te maken op de asfaltstroken, terwijl Walsleben eerst afstopte om mij te laten terugkomen, daarna om mij te laten wegrijden. En tot slot was er Kevin Pauwels. Omdat ook hij door omstandigheden achterin verzeild geraakt was, konden we samenwerken in de achtervolging."

Het plannetje Albert

Opmerkelijk, ondanks alle inspanningen om zich naar de kop van de koers te murwen, had Albert nog genoeg inspanningen over om zich onmiddellijk op kop van de groep te zetten en zelf de forcing te voeren. "Superbenen had ik. Alleen Van der Haar beet zich vast. In de finale voerde ik het plannetje dat ik in gedachten had perfect uit. De laatste zandstrook als een gek omhoog lopen, Lars het gevoel geven dat ik helemaal à bloc zat om dan -verrassend- heel snel opnieuw te demarreren en hem te verrassen."

Het plan lukte. Van der Haar leek in elk geval onder druk gezet, wellicht de reden waarom de Nederlander uit de pedaal schoot. Albert profiteerde optimaal. "Alles gaf ik! Echt, het maximale. En dan weet je dat het voor Van der Haar moeilijk wordt om nog terug op het wiel te geraken in die korte aankomststrook."

Zo pakte Albert voor het eerst sinds 2008 nog eens 'de dubbel'. "Toch tenminste wat twee klassementscrossen betreft. Toen won ik zowel Lille-Hoogstraten als Vorselaar-Oostmalle. Leuk dat het eindelijk nog eens zo een weekend is. En bovendien word ik -jammer genoeg mede dankzij pech van Nys- zowaar leider in de Superprestige. Toevallig is de volgende manche (Diegem, red) één van mijn lievelingskoersen."

Spanje

Albert trekt dus met een 'moral van Gieten tot in Tokio' op stage. Met drie klassementszeges op zak én mooie uitgangsposities in alle regelmatigheidscriteria-tussenstanden. Het kan verkeren... "We vertrekken pas morgenavond richting Benicassim. Vanavond ga ik met Chantal toch eerst nog een flesje kraken, denk ik. Eentje, hé. Want we kunnen allebei niet zo goed tegen alcohol. En op tafel dansen is nu ook niet de bedoeling."