De Kempen boven, gisteren in Oostmalle. Bij de dames pakte Sanne Cant haar 25ste van het seizoen. Bij de mannen stond geen maat op Wout van Aert. Hij reed een halve wedstrijd solo aan de leiding. Kevin Pauwels en Laurens Sweeck mochten mee op het podium. Mathieu van der Poel sukkelde met de rug.

Alsof hij een statement wilde maken. Nog een laatste keer reageren op de kritiek die hij en zijn entourage kregen na afloop van het WK in Tabor. In de slotronde van de Sluitingsprijs, toen hij de overwinning al lang op zak had, wisselde Wout van Aert nog even van fiets. Van zijn 'normale' exemplaar naar zijn helblauwe WK-fiets.

Als extraatje stopte hij nog heel even vóór de finish en stak zijn Colnago hoog in de lucht. "Een statement? Ach, misschien wel een beetje", lachte hij achteraf. "Er is veel te lang over gepalaverd, over die nieuwe fiets. Terwijl ik er zelf bijzonder fier op ben en ik dat WK al lang verwerkt heb. Maar evengoed telde die actie als dankwoord naar mijn entourage, mijn mecaniciens in het bijzonder. De mensen die me een hele winter lang trouw hebben bijgestaan. Daarom nog één keer die fiets in de hoogte."

Hij had er inderdaad te tijd voor. Na een valpartij in de beginfase was hij even op achtervolgen aangewezen, maar eenmaal terug voorin, waar hij Tom Meeusen, Lars van der Haar, Kevin Pauwels en Laurens Sweeck een goede indruk zag maken, bleef Van Aert niet bij de pakken zitten. Eén versnelling in een zandstrook rond halfkoers volstond om het verschil te maken. Twintig minuten later had hij een halve minuut bijeengesprokkeld. Goed voor zijn 19de en laatste seizoenszege.

"Straf, toch. Had je mij dat voor aanvang van het seizoen voorspeld, ik had je gek verklaard. Oké, op de kampioenschappen liet ik het afweten. Leergeld, noemen ze dat. Ik heb nog tijd genoeg om dat recht te zetten."

Pauwels opnieuw op podium

In een pittig sprintje met de tweede plaats als inzet haalde Kevin Pauwels het van Laurens Sweeck. Lars Van der Haar en Tom Meeusen maakten de top vijf vol.

"Van Aert was te sterk", stelde Pauwels eerlijk. "Toen hij versnelde had ik rap begrepen dat de tweede plaats het hoogst haalbare was vandaag. In de slotfase verloor ik nog even het wiel van Laurens Sweeck, maar ik kon toch nog terugkomen en hem kloppen in de sprint. Met die tweede plaats kan ik leven."

Ook Sweeck bevestigde opnieuw. Hij toonde ambitie en lef en werd daarvoor beloond. "Oostmalle is zo een van die wedstrijden waar ik steevast nog naar uitkijk. Blij dat ik nog eens het podium haal. Aan mij om ook volgend jaar te bevestigen", klonk het. Even droomde de Corendon-Kwadro-pion van een stunt. "Broer Diether had de beloftenwedstrijd gewonnen. Winst van mij had voor een unicum gezorgd. Helaas, dat was iets te hoog gegrepen."

Wereldkampioen Mathieu van der Poel kampte met rugproblemen en kwam nooit in het stuk voor. Hij zou als 17de werden afgevlagd. Ook Sven Nys kende zijn dagje niet. De Crelankopman werd op de koop toe met materiaalpech geconfronteerd en verdween vroegtijdig uit de wedstrijd. Bart Aernouts en Niels Albert werden door het publiek op gepaste wijze uitgewuifd.

Cant met 25ste van het seizoen

Sanne Cant won voorafgaand de dameswedstrijd. Ondanks een magere eerste ronde (kettingproblemen én een valpartij) maakte ze toch snel komaf met de concurrentie. "En of ik blij met die 25 overwinningen. De reden van mijn stap voorwaarts? Weet ik niet echt. Een jaartje ouder geworden en iets meer kracht in de benen, denk ik. Verder bleef ik de hele winter lang gezond."

Cant werd Belgisch -, Europees en vice-wereldkampioene. Ze leidt de UCI-ranking en was de beste in de Wereldbeker. "Alleen de regenboogtrui ontbreekt. Een gemiste kans, maar zo weet ik waarom ik er deze zomer opnieuw keihard tegenaan ga", blikte ze zelfs al even vooruit. Woensdag wordt het seizoen écht afgesloten met de Masters in Waregem.

Foto: ©Photopress.be